Niejednokrotnie spotykamy się z sytuacją, gdy jeden z uprawnionych beneficjentów nie chce angażować się w działalność rodzinnego przedsiębiorstwa. Pragnie podążać swoją drogą.
Fundamentalne znaczenie ma ustalenie, czy w takiej sytuacji jest możliwe wystąpienie z kręgu uprawnionych członków rodziny z dokonaniem odpowiedniej spłaty. Nie chodzi tutaj o wykluczenie z przyczyn określonych w konstytucji rodzinnej czy statucie fundacji (np. naganne zachowanie).
Konieczne jest ustalenie, czy taka opcja wyjścia w ogóle jest możliwa i jak określa się wartość spłaty. Przy czym prawie zawsze jest ona niższa niż wartość przypadającego dla występującego udziału w przedsiębiorstwie rodzinnym. Celem zapobiegania konfliktom kwestia ta winna być ustalona znacznie wcześniej, niż wystąpienie takiej sytuacji. Najlepiej na etapie przygotowania konstytucji rodzinnej.
Podkreślenia wymaga, iż podobne zasady spłaty winny być określone także, a może zwłaszcza, w sytuacji braku powołania fundacji (trustu). Występujący udziałowiec (akcjonariusz) powinien otrzymać spłatę w terminie i wysokości określonej w rodzinnym dokumencie. Jednak ograniczenia ustawowe mogą znacząco zawęzić dowolność tych ustaleń. Ponadto niejednokrotnie trudno będzie znaleźć środki finansowe na spłatę znaczącego wspólnika. Dlatego wysokość i terminy spłaty mają tak istotne znaczenie dla zachowania integralności przedsiębiorstwa rodzinnego.